«Πώς να πω “ΟΧΙ”;»

Με ρώτησε η Ελευθερία…

“ΟΧΙ”  είναι μια λέξη που όλ@ έχουμε πει κάποια στιγμή. Αλλ@ με ευκολία, άλλ@ πιο δύσκολα και με καθυστέρηση και κάπ@ άλλ@ δεν την λέμε όταν χρειάζεται.  

Η Ελευθερία ήρθε στην πρώτη συνεδρία coaching με έναν ξεκάθαρο στόχο: «Ζωή, θέλω να πω “ΟΧΙ” και δυσκολεύομαι. Πώς να το πω και να αισθάνομαι καλά με αυτό;»

Αυθόρμητα, έκανα ένα τεστ με 3 ερωτήσεις. Ήταν σχεδόν απίθανο να απαντήσει κάτι άλλο εκτός από “ΟΧΙ”!

Ζ:Θέλεις αλάτι στον καφέ σου;

Ε: ΟΧΙ, φυσικά! Δεν πιάνεται καφές με αλάτι! Απάντησε με χαμόγελο και χωρίς δεύτερη σκέψη!

Ζ: Τι θα έλεγες να με πληρώσεις για τη συνεδρία χωρίς να γίνει;

Ε: ΟΧΙ, αυτό δεν με συμφέρει! Αυτή τη φορά, χωρίς χαμόγελο.

Ζ: Για να συνεχίσουμε, θα σου δέσω τα μάτια και τα χέρια, εντάξει;

Ε: ΟΧΙ, φυσικά. Σε coach ήρθα ή σε βασανιστή! Με κοίταξε με έντονο βλέμμα γεμάτο αγωνία.

Ζ: Είπες τρία “ΟΧΙ” στη σειρά χωρίς δεύτερη σκέψη, πώς το κατάφερες;

Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του όρια, αρκεί να τα κατανοήσει και να αποφασίσει, αν θέλει να τα αλλάξει.

Η συνεδρία συνεχίστηκε αξιοποιώντας τα εργαλεία του coaching. Στο τέλος, η Ελευθερία κατάλαβε ότι:

• ένα ξεκάθαρο και άμεσο “ΟΧΙ” είναι συχνά καλύτερο για όλ@ς. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθώ να αποφύγω μια κατάσταση ή να κάνω κάτι που είναι κόντρα στις αρχές και στις αξίες μου.
• είναι καλό να έχω ένα λόγο για κάθε  “ΟΧΙ”. Αυτό βοηθάει και το άλλο άτομο να καταλάβει γιατί δεν μπορώ να πω ναι, χωρίς δικαιολογίες.
• λέω αμέσως “ΟΧΙ” σε ανθρώπους που προσπαθούν να με χειραγωγήσουν. Μένω σταθερή στην απόφασή μου, χωρίς να νιώθω ενοχές, όταν κάποι@ προσπαθεί να με κάνει να νιώσω άσχημα ή να με πείσει να κάνω κάτι που δεν θέλω.
• σε κάθε “ΟΧΙ”, μπορώ να δίνω μια εναλλακτική λύση, εφόσον υπάρχει.

Για να πούμε “ΟΧΙ”, μπορεί να χρειάζεται κάποια εξάσκηση. Ωστόσο, είναι μια δεξιότητα που αξίζει τον κόπο να καλλιεργήσουμε όλ@. Έτσι,  διατηρούμε τον έλεγχο της ζωής μας και φροντίζουμε τους εαυτούς μας.

Εσύ ποια “ΟΧΙ” θέλεις να πεις;

Σήμερα γιορτάζουμε το ηρωικό “ΟΧΙ” της 28ης Οκτωβρίου 1940.  Χρόνια μας πολλά!